چلسی دنبال پیشرفت، برنتفورد و برنلی خواهان فراری بزرگ، آیا آرسنال از خط پایان قهرمانی می گذرد؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری جیرو، دو هفته تعطیلی لیگ های فوتبال جهان با اتمام مسابقات ملی به پایان رسید. در روز های ابتدایی بهار 1403، با بازگشت ستاره های ملی پوش به باشگاه های خود، تیم ها آماده دور حساس و سرنوشت ساز «هفته های پایانی فصل» می شوند.

در انگلیس نیز رقابت های «لیگ برتر» از شنبه آینده با دیدار نیوکاسل و وستهام از سرگرفته خواهد شد. در همان روز پیکار های دیگری از هفته سی ام لیگ برتر نیز مثل چلسی- برنلی، تاتنهام – لوتون، ناتینگهام فارست – کریستال پالاس، شفیلدیونایتد- فولام، بورنموث – اورتون، آستون ویلا – ولورهمپتون و برنتفورد – منچستریونایتد انجام می شوند.

یک روز بعد از آن نیز لیورپول در مصاف با برایتون شرکت خواهد کرد و منچسترسیتی و آرسنال برابر هم قرارمی گیرند تا با دویلی بزرگ، هفته سی ام پایان یابد.

با در نظرگرفتن این نکته که برای تیم ها 9، 10 یا 11 بازی دیگر از فصل باقی مانده، هر یک از 20 تیم حاضر در «پریمیرلیگ» دنبال «هدفی» هستند و در عین حال برای بقا و سقوط نکردن یا حتی سهمیه گرفتن مبارزه می کنند.

در این گزارش به وضعیت تیم های آرسنال، آستون ویلا، بورنموث، برنتفورد، برایتون، برنلی، چلسی، کریستال پالاس، اورتون و فولام می پردازیم و در بخش دوم وضعیت 10 تیم ناگفته را در روزی دیگر مورد بررسی قرار می خواهیم داد:

*آرسنال

توپچی ها زود از دو جام حذفی فصل، حذف شدند، اما برای تیمی که اکنون با 64 امتیاز در رده نخست جدول پریمیرلیگ قراردارد، فقط دو عنوان احتمالی وجود دارد:قهرمانی لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا

پس از پایان دردناک فصل قبل، به نظر می رسد میکل آرتتا و شاگردانش حالا به پختگی لازم رسیده اند.

پس از چند ماه اولیه که به آهستگی طی کردند، فوتبالی که تیم لندنی ارایه می کند، بسیار روان تر شده و آنها از لرزش های دفاعی فصل قبل که لطمه هم زیاد دیدند، فاصله گرفته اند. ضمن آنکه مربی جوان و جویای نام راه های پیداکرده تا از خرید های گران قیمت تابستانی اش، نهایت استفاده را ببرد.

حالا بعد از 20 سال دوری از قهرمانی لیگ برتر، آرسنال واقعا باید شخصیت اش را نشان دهد که ثابت کند این دوره طولانی را پشت سرگذاشته و قادر است از «خط پایان» قهرمانی لیگ عبورکند.

اما آرتتا می خواهد در این بازگشت به قدرت، حتی مدعی درجه یکی برای فتح لیگ قهرمانان اروپا نیز باشد. به همین دلیل است که با شور و شوق فراوان در مورد تمایلش برای قهرمانی و ایجاد «دوره ای جدید» حرف می زند.

*آستون ویلا

ویلایی ها اکنون با 29 بازی انجام داده و 56 امتیاز در رده چهارم جدول لیگ قراردارند که البته جایگاه بسیار خوبی برای «ارتش شرابی و آبی» محسوب می شود. وقتی در نظربگیریم که تیم تحت امر «اونای امری» چه مشکلات زیاد و مداومی از ابتدای فصل تا به حال داشته، آنوقت حضور در چنین جایگاهی با اهمیت تر تلقی می شود و این که «ویلا» چه پیشرفت قابل توجهی هم کرده است.

فقط در نظر بگیرید در خلال فصل جاری «شیرها» 3 بازیکن مصدوم با پارگی رباط صلیبی داشته و در پیکار های هم به خاطر نبود بازیکنان کلیدی، بسیار تحت فشار واقع شده، اما به لطف تیزهوشی و جاه طلبی های مربی خوشفکر اسپانیایی توانسته تا این رده بالا بیاید.

اگر حالا پای صحبت های مربی 52 ساله بنشینید و یا از او درباره آنچه در هفته های باقیمانده اش سیوال کنید، با اطمینان خواهد گفت که می خواهد به لیگ قهرمانان اروپای فصل بعد صعود کند و این که در لیگ کنفرانس اروپا بعد از راهیابی به مرحله یک چهارم نهایی نقشه قهرمانی بازی ها را می کشد.

*بورنموث

بورنموث سرانجام فصل را با سرمربی جدیدش که «آندونی ایراولا» بود، آغازکرد. وی خیلی تلاش کرد که بازی تیمش شکل بگیرد. برد 2 بر صفر مقابل نیوکاسل یونایتد در ماه نوامبر در واقع نشانه ای از تحقق «ایدیولوژی های فوتبالی اش» بود. وی دوره ایی شامل 7 بازی بدون باخت را آغازکرد که به گفته بسیاری از اهالی فوتبال، همان دوره و امتیازات حاصل شده، در دورنگه داشتن بورنموث از «منطقه سقوط» موثر بود.

این تیم اکنون در شرایطی که 28 بازی انجام داده، با 35 امتیاز در رده سیزدهم جدول قراردارد.

اگر سیوال شود در هفته های باقیمانده، تیم در چه چالشی می تواند حضور یابد، باید پاسخ داد بورنموثی ها می توانند نیم نگاهی به حضور در نیمه بالای جدول داشته باشند. چون با نیوکاسل رده دهم 5 امتیاز فاصله دارد.

*برنتفورد

برنتفورد بعد از نهم شدن در فصل قبل، امیدوار بود باردیگر جایگاه خوب و آبرومندی در پریمیرلیگ به دست آورد. برای این منظور آنها «ناتان کالینز» را از ولورهمپتون با مبلغ تاریخی 23 میلیون پوند به خدمت گرفتند و مارک فلکن را به عنوان جانشین داوید رایا در درون دروازه برگزیدند.

اما از همان ابتدای فصل «زنبورها» با مشکل مواجه بودند. به عنوان مثال ریکو هنری و آرون هیکی را به خاطر مصدومیت از دست دادند. تیمی که سامان قدوس، هافبک ارزشمند و ملی پوش ایرانی را در خدمت دارد، در 7 از 10 بازی اخیرش شکست خورده و تنها 4 امتیاز با منطقه سقوط (26 امتیاز در رده پانزدهم) فاصله دارد.

از این رو می توان گفت تیم توماس فرانک به شدت به «بازگشت به لیگ چمپیون شیپ» تهدید می شود.

با این اوضاع خودتان را جای هواداران دل نگران تیم بگذارید. حتما درک می کنید آنها چه چیزی را از 9 هفته باقی مانده می خواهند؟ به این پرسش روزنامه دیلی میل چنین پاسخ داده است:

برنتفورد هیچ چیز جز ماندن در لیگ برتر نمی خواهد. تنها تمرکز تیم در شرایط کنونی، برماندن و اجتناب از سقوط است. شکست 2 بر یک هفته اخیر آنها مقابل برنلی به واقع تلخ بوده و سه بازی بعدی آنها مقابل منچستریونایتد، برایتون و استون ویلا می توانند تا حد زیادی سرنوشت ساز باشد. در این حال فرانک باید تیم را جمع و جورکند. مربی 50 ساله امیدواراست ستاره هایش به سرعت با آمادگی کامل بازگردند تا از این آشفتگی خلاص شوند.

*برایتون

برایتون هم از اواسط تابستان گذشته تا به حال، فصل چالش برانگیزی داشته است. آنها حتی قبل از شروع بازی ها، هم با فروش آلکسیس مک آلیستر به لیورپول و مویسس کایسدو به چلسی اسیر چالش شدند.

«روبرتو دی زربی» هم که می خواست «بخش تازه ای از تاکتیک های جدیدش» را در فصل جاری روکند، دایما با مصدومیت پرشمار بازیکنان کلیدی مواجه شد و تیمش را ضعیف شده دید. البته شاگردانش در صدر گروه خود در لیگ اروپا عملکرد تقریبا خوبی داشتند هرچند از دو بازی ابتدایی یک امتیاز کسب کردند و در نهایت بالاتر از مارسی، آژاکس و آ اک آتن قرارگرفتند.

با این همه حذف در مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی و لیگ اروپا آن هم ظرف دو هفته، تلخی زیادی داشت.

حالا در شرایطی که تیم دی زربی 10 بازی در لیگ برتر انجام داده و با 42 امتیاز در رده هشتم قراردارد، هرگز از از رتبه دهم جدول پایین تر نیامده و می توان گفت هنوز در کورس برای کسب سهمیه اروپایی در هفته های پایانی است.

*برنلی

تیمی که تا به اینجای فصل از 29 بازی در پریمیرلیگ فقط 17 امتیاز گرفته، فصل بدی را تجربه کرده است.

این تیم که زیر نظر ونسان کمپانی اداره می شود تا به اینجا فقط 4 برد کسب کرده آخرینش در همین ماه مقابل برنتفورد به دست آمد. این اتفاق در حالی رخ داده که تابستان قبل برای درخشش بیشتر 90 میلیون پوند خرج بازیکنان جدید شد.

آنچه در مورد برنلی کنونی می توان گفت این است که تیمی مملو از جوانی و البته بی تجربگی نیز است. همیشه هم برای بقا جنگیده و کار های بزرگی کرده بنابر این هنوز امکان دارد در هفته های باقیمانده «فرار بزرگ» از سقوط را صورت دهد. در واقع با 9 بازی موجود 8 امتیاز از «محدوده امنیت» فاصله دارند.

*چلسی

اگر از مقامات مسیول در باشگاه چلسی بپرسید چه فصلی تاکنون داشته اند، پاسخ می دهند: «فصلی توام با پیشرفت داشته ایم…» اما واقعا چه پیشرفتی؟ چلسی با آن همه ریخت و پاش، فصل گذشته را با کسب رتبه دوازدهم به پایان رساند، اما اکنون با 39 امتیاز و 11 بازی باقی مانده، تنها یک رده بالاتر از رتبه فصل قبل است.

واقعا اسمش «پیشرفت» است؟ آن هم بادریافت 45 گل در خطر ثبت رکورد منفی بیشترین گل خورده در تاریخ باشگاه هستند. چرا که تنها 10 گل کمتر از بدترین رکورد گل دریافتی تاریخ باشگاه (55) است!

البته باید اذعان کرد راهیابی به فینال جام کارابایو و نیمه نهایی جام حذفی، دست کم هیجان بیشتری نسبت به فصل قبل برای آبی ها به ارمغان آورد و در این میان تازه واردی مثل کول پالمر هم درخشید.

اما در نظر بگیرید خلق و خوی بین هواداران به طور فزاینده ای متشنج شده و مدیران به همراه مایوریسیو پوچتنیو (سرمربی) و رحیم استرلینگ (مهاجم تیم) در معرض شعار های منفی و توهین آمیز قرارگرفته اند.

با این اوصاف اگر بپرسید چه دورنمایی برای تیم لندنی در فصل رو به پایان باقی می ماند، باید پاسخ داد هنوز جا برای پیشرفت هست. در جام حذفی، البته کار بسیار دشوارخواهد بود. زیرا در نیمه نهایی با منچسترسیتی، مدافع عنوان قهرمانی و احتمالا در فینال با منچستریونایتد روبرو خواهند شد. در واقع یک پایان قوی در فصل کنونی لیگ برتر، همچنان می تواند آنها را واجد شرایط برای حضور در اروپا کند.

*کریستال پالاس

می توان گفت در فصل جاری، لحظات خاصی برای کریستال پالاس وجود نداشته، اما رتبه چهاردهم جدول (29 امتیاز) به باور برخی از تحلیل گران در سطح و شان تیم جنوب لندنی نبوده، به خصوص در فصلی که تلاش کرده روی حفظ ثبات، تمرکز کند. این در حالی است که خروج روی هاجسون از نیمکت مربیگری تیم عقاب ها به دلیل سن بالا و مسایل پزشکی کمی ناخوشایند، اما در عین حال ضروری به چشم خورده تا جایی که فصلی عجیب و در عین حال خسته کننده برای آنها رقم خورده باشد.

در تیم فصل جاری، بحران مصدومیت بی پایان بازیکنان کلیدی وجود داشته که مهم ترین آن، شیخ دوکوره بوده است. حالا در شرایطی که تیم 10 هفته تا پایان فصل فرصت دارد، با هدایت «اولیور گلاسنر» مربی جدیدش تلاش می کند خودش را در لیگ برتر نگه دارد.

*اورتون

در مورد اورتون آنچه می توان گفت این است که عملکرد آبی های مرسی ساید نسبت به دو فصل اخیر بهتر بوده است. تیم تحت امر «شان دایچ» صاحب یکی از بهترین خطوط دفاع لیگ بوده حتی در حمله هم تلاش بیشتری داشته، اما مشکل اصلی تبدیل موقعیت ها به گل برایش بوده است.

اورتون در حمله ضعیف تر از دیگران در پریمیرلیگ نشان داده و به همین خاطر 11 بازی بدون برد را پشت سرگذاشته است.

تیم دارای نکات مثبتی است. به عنوان مثال جاراد برانتویت و ویتالی میکولنکو پیشرفت کرده اند. اما اورتون با 25 امتیاز و قرارداشتن در رده شانزدهم جدول در خطر سقوط است.

عمده تلاش در 10 بازی باقی مانده فصل، این است که تیم خودش را در لیگ نگه دارد. به خصوص که آبی های جزیره به دلیل زیرپاگذاشتن یکسری ملاحظات مالی، دچار کسر 6 امتیازی هم شدند که لطمه سنگینی بود. در شرایط حاضر آنها تن ها 3 امتیاز با منطقه سقوط فاصله داشته و خود را سخت درگیر چالش حفظ بقا می بینند.

*فولام

فولام تیمی با بازی های خوب در فصل جاری نشان داده هرچند ابتدا آلکساندر میترویچ را از دست داد. با توجه به این که تا به اینجا کار 38 امتیاز از 29 بازی گرفته و در رده دوازدهم قراردارد، گمانه زنی هایی در مورد آینده مارکو سیلوا، سرمربی تیم صورت گرفته، اما فولام همچنان هم می تواند با دستاورد های سال گذشته برابری کند.

می توان گفت آنها کاملا از منطقه سقوط فاصله گرفته اند و نتایج قابل توجهی هم کسب کرده اند. از جمله برد مقابل آرسنال و تاتنهام، همچنین اولین برد در الدترافورد مقابل منچستریونایتد بعد از 21 سال. از طرفی تا نیمه نهایی جام اتحادیه بالا آمدند که با اختلاف کم مغلوب لیورپول شدند.

تیم در بعضی اوقات سردرگم نشان داده، اما در بهترین حالت، برای هوادارانش سرگرم کننده بوده است. فولام در هفته های پایانی می تواند برای کسب جایگاهی بهتر تلاش کند. آنها حتی می توانند نیم نگاهی هم به کسب یک سهمیه اروپایی داشته باشند چرا که از محدوده حضور در یک جام اروپایی 4 امتیاز عقب هستند.