مغز مرد و زن تفاوت دارد؟/ هوش مصنوعی پاسخ داد

به گزارش جیرو، بر اساس نتایج به دست آمده در مناطق مسیول رویاپردازی، حافظه و تصمیم گیری در مغز، تفاوت هایی بین دو جنس وجود دارد.

به نقل از مجله جیرو، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد به تازگی قطعه جدیدی به پازلی اضافه کرده اند که از ایده شکل گیری مغز بر اساس جنسیت بیولوژیک حمایت می کند.

وینود منون، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد روان پزشکی و علوم رفتاری استنفورد و تیمش برای بررسی مساله تفاوت های مغزی زنان و مردان یک مدل شبکه عصبی عمیق ایجاد کردند که قادر به طبقه بندی اسکن های مغزی در دو دسته زنان و مردان بود.

آنها با نشان دادن مجموعه ای از اسکن های تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) به هوش مصنوعی از آن خواستند که تشخیص دهد به مغز یک زن نگاه می کند یا یک مرد. پیش بینی هوش مصنوعی در این باره در بیش از 90 درصد موارد درست بود.

از طریق این فرآیند، مشخص شد که کدام قسمت های مغز بسته به جنسیت تفاوت های ظریفی را نشان می دهند.

بیشتر تفاوت های کشف شده در حالت پیش فرض شبکه، استریاتوم یا جسم مخطط و شبکه لیمبیک هستند؛ مناطقی که در طیف وسیعی از فرآیندها ازجمله رویاپردازی، یادآوری گذشته، برنامه ریزی برای آینده، تصمیم گیری و بویایی نقش دارند.

منون گفت: «این مدرکی بسیار قوی است که نشان می دهد جنسیت یک عامل تعیین کننده قوی در سازمان مغز انسان است.»

یکی از تفاوت های عمده بین مدل هوش مصنوعی این تیم با مدل های مشابه آن «قابل توضیح بودن» آن بوده است. زیرا هوش مصنوعی اغلب به این خاطر که یک «جعبه سیاه» است مورد انتقاد قرار می گیرد. به این معنی که اطلاعات را می گیرد و نتایج را پس می دهد، اما اینکه چطور به این نتایج رسیده اغلب معما باقی می ماند. اما در مورد مدل تیم استنفورد این طور نیست.

در این مطالعه تیم تحقیقاتی توانست به این نتیجه برسد که در تعیین جنسیت افراد، کدام بخش از مغز برای هوش مصنوعی مهم تر است. شبکه حالت پیش فرض، جسم مخطط و شبکه لیمبیک سه حوزه ای بودند که هوش مصنوعی بر آنها تمرکز داشت.

شبکه حالت پیش فرض (DMN) زمانی فعال می شود که فرد در حال خیال پردازی، یادآوری خاطرات یا فکر کردن درباره خودش باشد. استریاتوم یا جسم مخطط برای هماهنگی شناخت، ازجمله برنامه ریزی، تصمیم گیری و انگیزه مهم است و شبکه لیمبیک طیف وسیعی از عملکردهای مغز مانند احساسات، حافظه بلندمدت و حس بویایی فرد را پشتیبانی می کند.

علاوه بر تشخیص مغز مردان از زنان، دانشمندان تلاش کردند تا ببینند آیا می توانند از این اسکن ها برای پیش بینی چگونگی عملکرد یک فرد در آزمایش شناختی آزمایشگاهی استفاده کنند یا خیر.

آنچه دریافتند این بود که هیچ مدل هوش مصنوعی نمی تواند عملکرد همه را پیش بینی کند. یکی می توانست عملکرد مردان را پیش بینی کند و دیگری عملکرد زنان، اما هیچ کدام نمی توانستند هر دو را پیش بینی کنند.

این موضوع نشان می دهد که ویژگی هایی که بین مردان و زنان متفاوت است، بسته به جنسیت تاثیرات متفاوتی بر رفتار دارند.

محققان امیدوارند که این کار به روشن کردن بیماری های مغزی که به شیوه ای متفاوت بر زنان و مردان اثر می گذارد کمک کند. به عنوان مثال، اوتیسم و پارکینسون در مردان شایع تر است، درحالی که ام اس و افسردگی در زنان شیوع بیشتری دارد.

5858