علایم کودکان اوتیسم خفیف

اتیسم خفیف در کودکان چیست؟

این روزها محققان حوزه روان شناسی، را طیف می دانند و آن را به سطوح مختلفی تقسیم می کنند. کودکی که به اتیسم خفیف دچار است، کمتر از او که به اتیسم شدید دچار شده، به حمایت دیگران نیاز دارد. ساختار لباس کودکانه مرد عنکبوتی با در نظر گرفتن عواملی مانند طراحی الگو، دوخت، و اتصالات صورت می گیرد . پس با شناخت علایم اتیسم خفیف در کودکان می توانید تشخیص درستی داده، و رسیدگی به موقعی داشته باشید. در این مقاله بلاگ رسش، توضیح کاملی درباره علایم اوتیسم خفیف می دهیم. اوتیسم در واقع تفاوت رشدی عصبی است که به صورت برقراری ارتباط، معاشرت و رفتاری متعارض با انتظارات از تنوع عصبی انسان ها بروز می کند.

• افرادی با نیازهای حمایتی کم، به عنوان اوتیسم خفیف
• و کسانی که نیازهای حمایتی زیادی دارند، اوتیسم شدید در نظر گرفته می شوند.

کتابچه مذکور، تشخیص اختلال طیف اوتیسم را بر اساس «شدت» به سه سطح تقسیم می کند. اوتیسم سطح یک، همان وضعیتی است که به طور معمول با عنوان اوتیسم خفیف شناخته می شود. کسانی که در این سطح هستند، کمترین نیاز به حمایت را میان افراد اوتیسمی دارند. کودکانی که سطح یک اوتیسم را دارند، بیشتر با شروع مکالمات یا روابط با افراد دیگر مشکل دارند، و چه بسا به اندازه هم سالانشان به چنین روابطی علاقه نشان ندهند. از نظر رفتاری، افراد اوتیسمی سطح یک به روال های بسیار خاصی پایبند هستند که می تواند در عملکردشان اختلال ایجاد کرده، و آن ها را در سازمان دهی و برنامه ریزی دچار مشکل کند. اما کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مشخص نمی کند مسایل حسی چه تاثیری بر آن ها می گذارند.

ویژگی های اتیسم خفیف در کودکان چه هستند؟

نکته بسیار مهم اینکه نیازهای حمایتی افراد مبتلا به اوتیسم، ممکن است تغییر کند، درست مانند نیازهایی که افراد غیراوتیسمی دارند. برای نمونه، کسی که نشانه اوتیسم خفیف دارد، در زمان استرس زیاد، به حمایت بیشتری نسبت به زمان های کم استرس نیاز خواهد داشت. کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که پیش تر گفتیم، پنج معیار تشخیصی برای اختلال طیف اوتیسم ارایه می دهد. البته تشخیص ها را به عنوان اختلالات و ناتوانی هایی بیان می کند که باعث مشکلات عملکردی می شوند؛ بنابراین این علایم هم به عنوان «نقص» در نظر گرفته می شوند:

• نقص در روابط اجتماعی: کسانی که اوتیسم دارند، با مکالمات و تعاملات اجتماعی به روشی «غیرطبیعی» برخورد می کنند. آن ها در بیان و تفسیر نشانه های غیرکلامی مشکل دارند. این می تواند باعث ایجاد مشکل در ایجاد، حفظ و درک روابط بشود.
• رفتارها، علایق و فعالیت های تکراری: افرادی که اتیسم دارند، اغلب حرکات یا کلماتشان را به عنوان راهی برای خودتنظیمی تکرار می کنند. به چنین رفتارهای خودتحریکی (Stimming) می گویند. این افراد ممکن است به روال روزمره خاصی پایبند باشند، و علایق خاص و شدیدی داشته باشند. آن ها اغلب واکنش های غیرمعمولی نسبت به تجربیات حسی دارند، از جمله اینکه به لمس، بو، نور یا صدا بسیار حساس بوده یا هیچ توجهی به آن ها ندارند!
• شروع زودرس: تنوع عصبی (Neurodivergence) قبل از تولد شروع می شود. علایم آن ممکن است تا سال ها بعد خود را نشان ندهند، به ویژه در کسانی که نیازهای حمایتی کمی دارند، اما افراد اوتیسمی در همه عمرشان دچار اوتیسم بوده اند.
• نقص عملکردی: تشخیص بالینی اوتیسم بیشتر برای کسانی است که در مدرسه، محل کار، اجتماع یا سایر محیط ها مشکل دارند. به همین دلیل خیلی افراد دارای اوتیسم با نیازهای حمایتی اندک، ممکن است تا سال های سال تشخیص داده نشوند.
• خفیف در کودکان به دلیل تشخیصی دیگر: بعضی شرایط ژنتیکی یا آسیب های روحی می توانند باعث رفتارهایی شوند که شبیه اوتیسم هستند.

می گفتند اگر کودکی قبل از سه سالگی زبان به کلام باز نکند، اوتیسم دارد، اما سایر علایم یکسان بود. علاوه بر این، تحقیقات نشان دادند که تشخیص اوتیسم از آسپرگر بستگی به شخصی دارد که ارزیابی می کند، نه علایمی که فرد مبتلا دارد. لباس مرد عنکبوتی سیاه و قرمز می تواند به صورت دستی یا با استفاده از ماشین های دوخت تولید شوند . حتما بخوانید:  نکته قابل توجه اینکه هدف تحقیق هانس آسپرگر در مورد اوتیسم، در حقیقت شناسایی کودکانی بود که به اندازه کافی عملکرد بالایی دارند که برای حضور در جبهه های جنگ «مفید» باشند! در ادامه این مقاله رسش، رایج ترین علایم اتیسم خفیف در کودکان یا اوتیسم سطح یک را بیان می کنیم. البته شاید همه این علایم در دیده نشوند.

• روابط اجتماعی در اتیسم خفیف
  • مشکل در برقراری روابط اجتماعی، که حتی با وجود حمایت کافی، باعث آسیب های قابل توجهی برای او می شود.
  • دشواری در شروع تعاملات اجتماعی و پاسخ های غیرمعمول یا ناموفق در قبال برخوردهای اجتماعی دیگران
  • علاقه کمتر به برقراری تعاملات اجتماعی نسبت به دیگران
• علایق محدود و رفتارهای تکراری در اوتیسم خفیف
  • کارها و رفتارهای تکراری، که گاهی اوقات عملکرد مناسب آن ها را مختل می کنند.
  • فرد دچار اوتیسم، در مقابل تلاش های دیگران برای برهم زدن آن رفتارهای تکراری، یا منحرف کردن توجه شان، مقاومت می کند.
• نیاز به حمایت حداقلی در اتیسم خفیف
  • ممکن است در مواجهه با مشکلات اجتماعی، به حمایت بیشتری نیاز داشته باشد.
  • می تواند با جملات درست و کامل ارتباط برقرار کرده و صحبت کند، اما در گفت وگوهای رفت وبرگشتی با دیگران مشکل دارد.
  • تلاش هایی برای دوست یابی انجام می دهد.

در این مقاله بلاگ رسش به اتیسم خفیف در کودکان پرداختیم تا دید درست تری نسبت به شرایط فرزند خودتان یا کودکی داشته باشید که در این طیف قرار می گیرد. اما اگر به دنبال مشاوره و خدمات حرفه ای برای کار با کودکانی هستید که نشانه اوتیسم خفیف در آن ها دیده می شوید، حتما با کارشناس های رسش تماس بگیرید. به طور کلی این ها هفت نشانه اوتیسم خفیف هستند که ممکن است بعضی یا حتی همه آن ها، در کودک مبتلا به وضعیت اتیسم خفیف دیده شود:

• مشکل در شروع مکالمه با دیگران
• از دست دادن سریع علاقه به مسایل مختلف
• تغییر مدام موضوع بحث
• رفتارهای انعطاف ناپذیر
• مشکل در دوست یابی موثر
• مشکل در سازمان دهی یا برنامه ریزی
• دشواری در سازگاری با محیط جدید

مرکز مشاوره رسش با مجوز رسمی از سازمان بهزیستی کشور، سال هاست با متخصصان روان شناسی و اساتید بزرگ دانشگاهی همکاری می کند تا بهترین خدمات مشاوره فردی، مشاوره کودک و نوجوان، و سایر حیطه های مشاوره ای و درمانی را در اختیار هم وطنان تشخیص علایم اوتیسم خفیف به مراتب سخت تر است زیرا علایم آن محدودتر و خفیف تر از اوتیسم شدید است. تشخیص به موقع آن کمک زیادی به درمان بیماری می کند. ستاره | سرویس روانشناسی – مهم ترین نشانه کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم عدم توانایی لازم برای برقراری ارتباط کلامی و عاطفی با دیگران است. اختلال اوتیسم دارای طیف گسترده ای بوده و از اوتیسم خفیف و شدید متغیر است. شیوع این بیماری در پسران 4 تا 5 برابر دختران بوده و علت اصلی آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است.

اختلال طیف اوتیسم در سنین مختلف تغییر می کند و برخی نشانه ها در برخی کودکان زودتر و در برخی دیرتر بروز می کند. اما به طور معمول تاخیر در برخی از مهارت ها از 15 ماهگی قابل مشاهده است. هرچند علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم بر توانایی برقراری ارتباط کودک با دیگران تاثیر می گذارد. قیمت لباس مرد آهنی میتواند بر اساس شرایط بازار و تقاضا تغییر کند . افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نیمی از علایم زیر را نشان می دهند (این نشانه ها در کودکان طبیعی نیز در سنین خاصی قابل مشاهده است). از خفیف تا شدید متغیرمی باشد. در اوتیسم شدید تعداد و شدت علایم بیشتر و در کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف این علایم به شکل خفیف بروز می کنند:

• این کودکان اغلب ترجیح می دهند تنها باشند و از تماس چشمی اجتناب کنند.
• در مقابل تغییر مقاوم هستند.
• اختلال در تکلم دارند.
• در بیان نیازها مشکل دارند و از اشارات و حرکات به جای کلمات استفاده می کنند.
• ضمایر را به صورت نابه جا استفاده می کنند؛ شناختی از «من» ندارند و خود را با نام صدا می زنند.
• کلمات و یا جملات دیگران را تکرار می کنند.
• خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.
• نمی توانند خود را جای دیگران بگذارند و احساسات دیگران را درک کنند.
• توانایی انجام بازی نمادین و تخیلی را ندارند.
• قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار کنند.
• دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.
• به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.
• با اسباب بازی، درست بازی نمی کنند.
• چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
• احساس درد کمتر یا بیشتر از حد دارند.
• از خطرات نمی ترسند.
• پر تحرک یا کم تحرک هستند.
• با وجود حس شنوایی سالم به صحبت ها و یا صداها پاسخ نمی دهند.
• اغلب توانایی هوشی پایینی دارند و گاهی در موضوع خاصی دارای نبوغ هستند.

نشانه های هشدار دهنده

در 12 ماهگی، هنوز چیزی نمی گوید (حتی کلمات ناواضح)، ارتباط چشمی ندارد و به صدای پدر و مادر واکنش نشان نمی دهد، اشاره نمی کند و لبخند دیگران را با لبخند پاسخ نمی دهد. در 16 ماهگی، یک لغت هم نمی گوید. در 24 ماهگی، دو لغت نمی گوید. از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی اگر اختلال اوتیسم در کودکی تشخیص داده نشود در بزرگسالی مشکلات زیادی برای فرد به وجود خواهد آورد (). پس لازم است والدین زمان طلایی درمان بیماری اوتیسم را از دست ندهند. خوشبختانه بیماری اوتیسم و مخصوصا اوتیسم خفیف درمان پذیر است.

سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است. هر چه در سن پایین تری بیماری اوتیسم تشخیص داده، بازتوانی ها شروع شود و آموزش های لازم، به موقع به کودک داده شود احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند. اگر کودک از طرف شما و یا دکتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد باید برای تشخیص قطعی توسط یک روانشناس، روانپزشک و یا یک متخصص رشد اطفال معاینه شود. روش های درمانی اوتیسم عبارتند از رژیم غذایی و استفاده از شیر شتر در درمان اوتیسم خفیف

• برخی از بچه های اوتیسمی، مایل به رژیم فاقد گلوتن و یا فاقد کازیین می باشند. هم اکنون در بسیاری از کشورها برای کمک به کودکان اوتیسم از رژیم غذایی عاری از کازیین استفاده می شود.
• شیر شتر دارای پروتیین های محافظ، و سرشار از آنزیم های ضد باکتری و ایمونوگلوبولین هایی است که برای سیستم ایمنی بدن لازم و مفید است. شیر شتر به دلیل نداشتن کازیین، اثر درمانی بسیاری بر کاهش علایم نابهنجار رفتاری ناشی از اوتیسم دارد. تحقیقات نشان داده است که مصرف شیر شتر در کودکان مبتلا به اوتیسم به علت نقص در سیستم ایمنی بدن، که باعث مهار آنزیم های گوارشی می شود می تواند به طور معجزه آسایی باعث کاهش رفتارهای مخرب شود.
• نتایج پژوهش هایی که با هدف تاثیر شیر شتر بر روی کودکان انجام شده است نشان داده که علایم بیماری این کودکان پس از نوشیدن شیر شتر کاهش پیدا کرده است.
• خانم کریستینا آدامز مادر یک کودک اوتیسمی نیز در یک مقاله سیر درمان پسرش را تشریح کرده و ابراز داشته که با مصرف شیر شتر در کمتر از 24 ساعت علایم بهبود بیماری را شامل تغییر علایم رفتاری مانند تماس چشمی، ایجاد ارتباطات و جملات احساساتی مشاهده کرده است. او همچنین در مقاله خود به یادداشت هایی از والدینی که تجربه مشابهی را در درمان اوتیسم توسط شیر شتر داشته اند اشاره کرده است.